Afgańska rodzina ma wózek, o który prosiła. Bardzo są wdzięczni – piszą, że dostali dokładnie to, co było potrzebne. Wielkie ukłony dla Rafała – za błyskawiczny odzew i transport. Za wózek i paczuszkę z przydatnymi dla dzieci rzeczami. Wszystkich, którzy zaoferowali pomoc mocno pozdrawiamy.
Drugie zdjęcie przyszło dziś rano od Lozy. Loza jest w obozie jemeńskich uchodźców Markazi w Dżibuti od 2015 roku. Ojciec Lozy zginął w Sanie w 2015 roku podczas jednego z pierwszych bombardowań. Teraz Loza nie ma dokąd wracać. Co jakiś czas staramy się jej nieformalnie pomagać – żeby chociaż miała pieniądze na dostęp do internetu. Dziś mija dwa tysiące czterysta siedemdziesiąty drugi dzień wojny w Jemenie. Coraz bardziej zapomnianej wojny. Wszystkim regularnie wspierającym Jemen bardzo dziękujemy – Wasza pomoc ratuje ludzi przed śmiercią z głodu.
Skoro nie chcą ujawniać nawet imienia dziecka – najwyraźniej mają powody. Better safe than sorry – jak mówi się po angielsku. Afgańska rodzina szuka wózka dla kilkumiesięcznego dziecka. My jesteśmy w Warszawie. Logistykę – w razie czego – dogramy. Popytajcie znajomych, etc. Może jakaś duża rodzina zechce wypożyczyć na kilka miesięcy? Wszystkich mocno pozdrawiamy i bardzo dziękujemy za każdą pomoc
Sana, Jemen – nasza nietypowa dystrybucja koszyków wprost z magazynu, a nie na otwartej przestrzeni – tydzień temu, 16 grudnia. Bardzo trudno optymizm. Nasze koszyki tym razem to po 25kg mąki, po 5kg ryżu i cukru, 2 litry oleju, 2kg czerwonej soczewicy i karton sosu. Musi wystarczyć ośmiu osobom na miesiąc. Na mur te rodziny podzielą się z innymi, jeszcze biedniejszymi. Bo wiedzą, co to głód.
Bardzo trudno o optymizm. Ten tydzień, teraz – od poniedziałku 20 grudnia – to kolejne bombardowania Sany. Najpierw stołeczne lotnisko – bombardowane wcześniej wielokrotnie. Wiele razy podnosiło się z gruzów i było gotowe. Ale przecież trwa saudyjska blokada granic – więc lotnisko nie funkcjonuje. Jedynie od czasu do czasu ląduje wyczarterowany przez ONZ/WFP etc. samolot z pomocą humanitarną. Teraz nie wyląduje. Lotnisko naprawdę jest w gruzach. I jeszcze duże bombardowanie ważnej infrastruktury w centrum miasta. Nie, żaden cel wojskowy. Jak zawsze.
O Afganistanie nie zapominamy ani na moment. Bardzo liczymy na Wasze wsparcie – i przeogromnie dziękujemy za dotychczasowe.
Na zakończenie tego wpisu cytat z Plus Minus 18 – 19 grudnia 2021 s.17.:
‘W 2018 r. Antonio Guterres uznał Jemen za największą katastrofę humanitarną na świecie. Dziś wiceszef ONZ Martin Griffiths, do niedawna specjalny wysłannik ONZ do Jemenu, zaczyna mówić o Afganistanie jako równie poważnej katastrofie. W obu krajach ponad 20 milionom ludzi grozi głód. W obu krajach kobiety – połowa populacji – nie mają wpływu na rządy.’
Jemen to wciąż największa katastrofa humanitarna współczesnego świata. Afganistan ma szansę też wyjść na prowadzenie – czyli dwa kraje na pierwszym miejscu. Dwa kraje, w którym kobiety nie mają wpływu na rządy. W obu krajach nie brak bardzo kompetentnych i wykształconych kobiet. W obu krajach u władzy w tej chwili ofiary prania mózgu, religijni fanatycy, często nie do końca piśmienni. Nasza pomoc dotarła do pięćdziesięciu rodzin wewnętrznych uchodźców – czyli co najmniej 400 osób otrzymało wsparcie. Nie umrą z głodu. Ale nasza pomoc nie chroni przed bombami – a bombardowania Jemenu trwają cały czas. Serdecznie dziękujemy Wam wszystkim za systematyczne wsparcie. Bez Was tej pomocy by nie było.
Mamy kolejny laptop – bardzo serdecznie dziękujemy. Laptop dotarł dziś z Opola – czekamy jeszcze na akcesoria. Wszystko trafi do siedmioosobowej afgańskiej rodziny z jednym dzieckiem niepełnosprawnym. Jeszcze raz bardzo, bardzo dziękujemy.
Trzy torby to kolejne akcesoria kuchenne – mikser, trochę sztućców i innych rzeczy, dzięki której w kuchni można się zadomowić i poczuć wygodniej. To dwie Foksalowe Joginie – Ewa i Hania – bardzo mocno dziękujemy. Wszystkie rzeczy już dojechały do tej samej rodziny, która dziękowała wczoraj – widzieliście zdjęcia.
O Jemenie nie zapominamy ani na chwilę – dziś 2450 dzień coraz bardziej zapomnianej wojny.
Dwie góry toreb – niby nic. Ale jeśli ktoś jest w pustym mieszkaniu i właśnie dostaje trzy patelnie, parę garów, sporo talerzy i kubeczków- to jest różnica. Ale mieszkanie, nawet jeśli puste, to już ma dywany Foksalowego Jogina Kazika – mega dziękujemy za całe systematyczne wspieranie wszyskiech i wszystkiego. Więc to jedno zdjęcie. Na drugim zdjęciu malusie ubranka – dla noworodków i dzieci trochę większych. Wszystko wyprane i wyprasowane – to Niezawodna Pani Profesor Krystyna. Trochę ubrań od Foksalowej Jogini Eli. Wszystkie rzeczy kuchenne dla afgańskiej rodziny w Warszawie. Ubranka i odzież – do jednego z ośrodków dla cudzoziemców, dla afgańskich rodzin.
Wszystkim bardzo serdecznie dziękujemy za pomoc.
Popatrzcie na zdjęcia – dwie afgańskie rodziny otrzymały dziś laptopy (serdecznie dziękujemy Darczyńcom). Laptopy na wagę złota dla dzieci do nauki.
Na pozostałych zdjęciach widzicie torby – na jednym dwie torby bardzo malutkich ubranek. Pani Profesor Krystyna wyprała i wyprasowała – mega dziękujemy. W dwóch innych torbach patelnia, gary, filiżanki i kubeczki – mega podziękowania dla Foksalowej Jogini Marysi i Foksalowej Jogini Ani. I jeszcze dwie torby – tu zimowe rzeczy. Ukłony dla Foksalowej Jogini Eli. Niby nic, ale robi różnicę – gdy nie ma się tego, co na zdjęciach, a jest akurat potrzebne.
Gary, patelnie i inne kuchenne – to dla afgańskiej rodziny, która jest od pierwszego grudnia w wynajętym mieszkaniu w Warszawie. Wsparliście tę rodzinę poprzez zrzutka.pl – bardzo serdecznie dziękujemy.
Kolejna partia garów w sobotę – logistykę dogramy.
Mocno pozdrawiamy Was wszystkich i serdecznie dziękujemy za każde wsparcie.
